Rzeka Czarna (często, na tym terenie, niepoprawnie nazywana „Czarną Staszowską”), meandrująca przez sielskie krajobrazy województwa świętokrzyskiego, w tym obszar Lokalnej Grupy Działania – Dorzecze Wisły, stanowi jeden z lewobrzeżnych dopływów Wisły. Płynąc przez powiat staszowski, przędzie swoją wodną nić na przestrzeni 61 km (obejmuje obszar o powierzchni ok. 1 377,8 km²), od źródła w Górach Świętokrzyskich, aż po malownicze ujście w pobliżu Połańca.
Źródełko rzeki kryje się u podnóża Stołowej Góry, by ujawnić się potem w przepięknym torfowiskowym rezerwacie Białe Ługi, zachwycając naturalną czystością i dzikością. Nazwa Czarnej wywodzi się z charakterystycznego zabarwienia piasku na jej dnie. To brunatne tonacje, pochodzące od tlenków żelazowo-manganowych, są malowniczym tłem dla żyjących tam stworzeń. Uwodnione tlenki żelazowo-manganowe tworzą brunatne otoczki na ziarnach piasku, zwane często konkrecjami.
Rzeka ta okala również tereny o wyjątkowych walorach przyrodniczych. W okolicach Rakowa rzeka wpływa w obszar Pogórza Szydłowskiego. Pomiędzy Rakowem a Korytnicą wody Czarnej zostały spiętrzone, tworząc największy w województwie zbiornik zaporowy o nazwie Chańcza, do którego uchodzi jeden z większych dopływów Czarnej – Łagowica. W okolicach Staszowa rzeka opuszcza Pogórze Szydłowskie i wpływa w obszar Niecki Połanieckiej. A jej dopływ, Łagowica, wprowadza do krajobrazu elementy górskiej żywiołowości.
W Połańcu do Czarnej uchodzi jej największy dopływ, rzeka Wschodnia, która wraz ze swym największym dopływem – Sanicą – płynie osią Niecki Połanieckiej. Pomiędzy Winnicą a Zawadą na wysokości 154 m n.p.m., w miejscu zwanym Zapadliskiem Połanieckim, Czarna wpada do Wisły na 222 kilometrze jej biegu.
Dolina Czarnej to wachlarz biologicznego bogactwa. Tutaj w cieniu drzewostanów rosną połacie łąk kwiecistych, wabiących miłośników przyrody, czystych strumieni i stawów, które stanowią azyl dla różnorodnych gatunków fauny i flory. Na obszarach poprzeplatanych nadrzecznymi łąkami spotkamy różnorodne gatunki drzew, krzewów, roślin. Są one miejscem życia i schronieniem dla wielu organizmów i zwierząt. To też królestwo ryb – od brzany i karasia, poprzez leszcza i karpia, aż po sandacza, szczupaka czy piskorza.
Płazy i gady reprezentują tu: rzekotka drzewna, ropucha zwyczajna i zielona, padalec, zaskroniec, żmija. Przedstawicielami ssaków są: łoś, jeleń, dzik, sarna, zając, lis, wydra, kuna, tchórz, łasica. Ciekawostką jest również to, że spotkać tu można bobry, ślady ich żerowania widoczne są w wielu miejscach.
Obszar nad Czarną to też schronienie dla wielu gatunków ptaków. Można tu zaobserwować m.in.: żurawie, bociany, czaple, sowy, kukułki, dudki, szpaki, drozdy, słowiki, szczygły, sójki, gile, jemiołuszki, dzikie kaczki, kowaliki czy zimorodki. Właśnie te bogate zbiorowiska ptaków nadają charakter całościowej przyrodzie wzdłuż biegu rzeki Czarnej, składając się na wyjątkowo atrakcyjne miejsce dla obserwatorów przyrody, w tym ornitologów.
Znaczenie przyrodnicze rzeki Czarnej podkreśla się również przez obecność terenów podmokłych, które są niezwykle ważnym ekosystemem zarówno dla lokalnych, jak i przelotnych gatunków ptaków. Wszystkie te elementy tworzą unikalny krajobraz, który jest jednocześnie źródłem bioróżnorodności i miejscem, gdzie natura udowadnia swoją siłę i piękno.
Rzeka Czarna przyciąga również miłośników aktywnego wypoczynku. Jej malownicze meandry są idealne do spływów kajakowych, ważnym punktem na mapie miłośników wodnych przygód jest bez wątpienia infrastruktura, na którą składa się 6 stanic kajakowej na trasie Rytwiany – Połaniec.
Rzeka Czarna i jej obszar są więc znacznie więcej niż tylko akwenem – stanowią one złożony system ekologiczny, który łączy w sobie bogactwo różnorodności biologicznej z potrzebą jej ochrony i zachowania dla przyszłych pokoleń. To przypomnienie, jak ważne jest, byśmy żyli w harmonii z przyrodą, doceniając jej niezwykłe walory i dbając o nie każdego dnia.